Każda miejscowość , posiada w swojej historii nazewnictwo geograficzne .Nie inaczej jest z nasza wsią!
W czasach powojennych bez wątpienia jedną z nazw używanych przez mieszkańców była "Góra Garncarza", teren użytkowy który znajdował się na dawnej granicy Pomorza i Nowej Marchi ( kierunek Długie) . Bardzo powszechne są nazwy dotyczące kierunków . Lutkowo sąsiaduje z 9 miejscowościami , dlatego często wymawia się nazwy "pod" Białą, Kozami , Lisowem itp. Do dziś używane są następujące nazwy:

Stawy Lutkowskie
1,5 km na zachód od wsi położony jest użytek faunistyczny – „Stawy Lutkowskie”, utworzony w 1996 roku , o pow. 42,82 ha,. Za użytek ekologiczny uznany został, ze względów estetycznych, naukowych i dydaktycznych. zobacz więcej

Z tego miejsca chciałbym Was prosić o pomoc w uzupełnieniu lutkowskich nazw, zapytajcie rodziców , dziadków może oni pamiętają jakich nazw używali !

Poniżej przedstawiam nazwy geograficzne używane do 1945 r.

Szwajcaria Lutkowska (Rehwinkel Szchweiz)

Przy drodze do Kóz znajdował się krótki, o stromych ścianach wąwóz. Przez niego płynął mały , kamienisty potok. Wypływał on z łąki leżącej przy granicy miedzy Lutkowa i Białej. Tę łąkę nazywano “ Świętym Zdrojem (Kąpieliskiem) “. Nazwę tę nauczyciel Lüdtke wyjaśnił w czasie lekcji krajoznawstwa następująco : Gdy jeszcze w tych okolicach żyli Wendowie, czcili oni drewnianego boga imieniem “ Swantenwitt”. Był on obwożony wiosną po polach, a następnie obmywany w małym jeziorku, które później zanikło. Stąd określenie “ Święte Zdrojowisko”

Miejsce Słoniny ( Speckort)

W nisko położonych łąkach przy granicy z Kępnem znajduje się “ Miejsce Słoniny “ . Tam właśnie po wielkim pożarze znaleziono przypaloną słoninę. Pożar wybuchł latem 1894 r. i prawie połowa wsi stanęła w płomieniach. Owa słonina w czasie olbrzymiego pożaru została odrzucona na odległość prawi 2 km od Lutkowa.


Wilczyska (Wolfskuhlen)
Apteka ( Die Apotheke)

Przy drodze do Lisowa znajduje się Wilczyska. Nazwa pochodzi zapewne z czasów kiedy na Pomorzu żyły jeszcze wilki. Dalej przy granicy miedzy znajduje się Apteka. Był to teren dosć
Piaszczysty , gdzie rosły sosny, brzozy, jałowce, jeżyny oraz wiele ziół leczniczych. Stąd właśnie pochodzi nazwa :Apteka”. Znaleziono tam skorupy urn , które świadczą o tym , iż wcześniej było to cmentarzysko grobów urnowych. Nauczyciel pan Lüdtke posiadał w swoich zbiorach wspaniałe znalezisko - urne o wysokości 25-30 cm i szerokości 20 cm. O nią właśnie zabiegało dłuższy czas muzeum okręgowe .

Na granicy między Lutkowem , a Wiechowem znajdowały się góry czystego żwiru o wysokości od 20 do 30 metrów. W całej okolicy wydawały się one czymś niezwykłym , gdyz wokół wystepowały same dobre gleby. Żwiru używano do naprawy nawierzchni drogowych oraz do budowy podkładów szadzkiej kolejki wąskotorowej.Poza pokrewnymi sosnami i brzozami rosły jałowce .


Nazwy ulic

W dzisiejszych czasach ulice w Lutkowie nie mają swoich nazw , w przeciwieństwie do czasów przedwojennych w tedy główne ulice określało się w następujący sposób:
Długi Koniec (Das Lange Ende)
Zakątek Młyński (Das Mühleneck )
Koniec na Starzyce (Das Wolter-ende )